PLAC ZABAW

PLAC ZABAW

Lato, słoneczko, wietrzyk zmysłowy.

Czas więc otworzyć plac zabaw nowy.

Wypełzły z domostw całe rodziny,

Dziadki i matki, córki i syny.

Plac wypasiony, sprzęt tkwi na sprzęcie,

Zaraz nastąpi ich odsłonięcie.

Narodu zeszło się na potęgę.

Wreszcie przecięto czerwoną wstęgę.

Jeszcze momencik i w pełnym słońcu

Wszystkie maszyny odsłonią. W końcu.

Cisza i spokój. Błoga niedziela.

Najpierw odsłania się karuzela.

I wreszcie ciszę wiwat zagłusza,

Więc karuzela z rozmachem rusza.

Wpatrują się więc dumni sąsiedzi,

Próbując dostrzec, kto na niej siedzi.

Podchodzą prędko, by spojrzeć z bliska,

Jak rozłożyły się stanowiska.

Pędem zjadają pyszne muffinki,

Gdyż odsłonięto właśnie drabinki.

Z muffinką w dziobie stoją w zachwycie,

Bo kilku chętnych jest już na szczycie.

Ci zaś, co wspinać się nie umieli,

Albo zwyczajnie może nie chcieli,

Bo są w zabawie ciut mniej nachalni,

Muszą zabawiać się na zjeżdżalni.

By zaoszczędzić zaś cenny czas,

Zjechać z niej można jedynie raz.

Zjazd zaś oznacza koniec zabawy.

Później plac można oglądać z ławy.

Teraz zaczyna się zaś gra w klasy.

Biorą w niej udział masy i asy.

Wszyscy ochoczo skaczą: hopsasa,

Wygrana znowu padła na asa.

Naród już czeka na piaskownicę.

Wreszcie spełniają się obietnice.

Ogromna płachta się więc odsłania.

Spod niej się piasek oczom wyłania.

A w piaskownicy, w słonecznym blasku.

Wre już budowa zameczków z piasku.

Jeszcze detale trzeba poprawić.

W ruch idą grabki! Więc będą grabić!

Potem przesypią piasek przez sito,

Piaskiem wypełnią wielkie koryto,

Które stanowi główną atrakcję.

Jako, że trwają jednak wakacje,

A dni są bardzo, bardzo gorące,

Trzeba koryto chronić przed słońcem.

Jest więc koryto wciąż nieodkryte.

Dla bezpieczeństwa wielkim korytem

Mogą się bawić tylko wybrani.

Ci mniej uznani i mniej narwani

Mogą natomiast wspierać koryto.

Zawsze i wszędzie. Raczej na cito.

Wisi w tej sprawie pismo okólne:

„Plac zabaw przecież to dobro wspólne.

Odliczmy razem więc: raz, dwa, trzy…

Korytko szybko dziś-wspie-rasz-ty!”